Merhaba arkadaşlar,Nasılsınız? hepinizi çok özledim. Beni merak eden arkadaşlarım, buradayım, iyiyim, hoşum ama çok yoğunum. Bir türlü yeni gönderi ekleyemedim. Ama eli boş dönmedim tabi...Bakın neler yaptım. Yukarıda ve aşağıda resimlerini gördüğünüz küpçük el dekoru...Çok uğraştım ama, sanırım emeklerime deydi.
Kapak ve kapağın alt kısımlarına, folyo çalışması uyguladık ve boncuklarla tamamladık.
İşin en zor kısmı, ince fırçamızla deseni düzgün bir şekilde çizmek oldu.
Alttaki vazo ise, evde bulunan sıradan cam vazoydu bir zamanlar...
Bu da son hali...
Pembe şekerliği, çok sevdiğim arkadaşım Asena'nın kız kardeşinin çeyizine yaptım.Bu yaz düğünü var. Allah mesut etsin . Mobilyasının renginde bir şekerlik hazırladım. Orta kısmındaki gülü, Hocamız Ayfer hanım çizdi. İnşallah beğenirsin Senem'cim...
İşte böyle arkadaşlar....Kendimi kaptırdım boyamalara, yemek falan sormayın bana. Kör boğaz canım, ne atarsan yiyor işte:)))) Yemek yiyeceksin de ne olacak? Kilo alıp oturacaksın. :)))Sağlıklı bir şekilde hayatımızı sürdürecek kadar yemek yiyelim. Şunu unutmayalım ki,hayata yemek içmek için gelmedik.Maksat gözümüz, gönlümüz açılsın değilmi ama...Aslında daha yayınlamadıklarım da var. Evimizdeki eşyaları nasıl günümüze uyarlar ve değerlendiririz? Faydalı olacağını düşünüyorum. Mesela hemen hemen herkesin çeyizinde olan kristal denilen, fakat aslının kesme olduğu cam takımlar....Çeyiz sandıkları....Nasıl değerlendirilir? Bunlar da bir sonraki yazıma kalsın. Sevgiler...Selamlar
Mihriban
Mihriban
Bende aşırı derecede salon çiçeği tutkusu vardı. O kadar çok severdim ki, kimde değişik bir tür görsem illaki bir budak alıp tutturmaya çalışırdım. Kimden aldıysam, çiçek o kişinin adını alırdı. Konuşurdum, sulardım, bakımlarını hiç üşenmeden yapardım, ta ki çiçekle birlikte yere düşene kadar:)))Çiçekle birlikte nasıl düşülüyor derseniz, Büyük bir sarmaşığım vardı. Tül kornişine ip bağlamıştım, sürekli o sarmaşık aşağı yukarı gidip geliyordu. Çok da güzel olmuştu. Bu sarmaşık yedi koldan sarıyordu. Annecim vermişti bana. Yerini sevdi büyüdü de büyüdü. Fakat artık kornişin sarmaşığı tartmıyacağını düşünmeye başladım.Bir gün sarmaşığı indirmeye karar verdim. Sandalyeyi aldım boyum ermedi, üzerine tabura koydum, bende onun üzerine çıktım. Tamam gayet güzel sarmaşığı kurtardım fakat hiç o kadar ağır olabileceğini tahmin etmedim. Evde yardım edecek kimse yok. İnmeye çalışırken sağmaşıkla birlikte sarılarak yere:))) Neyse ki kedi gibi düştüm bişey olmadı.Çok koktum başıma büyük işler açılabilirdi. Hala evde salon çiçeklerim var ama küçülmüş halde:)))Hepsini tek tek elden çıkarıcağım.
.jpg)
.JPG)
.jpg)
